Iwermektyna antybiotyk czy nie

W ostatnich latach Iwermektyna stała się przedmiotem intensywnych debat i badań naukowych związanych z jej potencjalnym zastosowaniem w leczeniu różnych chorób, w tym również COVID-19.
Jednak, pomimo popularności tego związku chemicznego, wiele osób zastanawia się, czy Iwermektyna to faktycznie antybiotyk?
W celu rozwiania wątpliwości przyjrzyjmy się bliżej tej substancji i jej właściwościom.

Iwermektyna jest związkiem chemicznym z grupy makrolidów, co sprawia, że jest zazwyczaj sklasyfikowana jako antybiotyk. Jednak warto zaznaczyć, że jej główne zastosowanie dotyczy zwalczania pasożytów, a nie bakterii, które są głównym celem działania tradycyjnych antybiotyków. Substancja ta została wprowadzona do użytku medycznego ponad 40 lat temu i od tego czasu zdobyła uznanie w leczeniu różnych chorób tropikalnych, takich jak filariozy czy zakażenia tęgoryjcem.

Ważnym faktem jest, że Iwermektyna wykazuje szerokie spektrum działania przeciwpasożytniczego. Jest skuteczna w zwalczaniu różnych gatunków pasożytów, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Jej działanie polega na paraliżowaniu mięśni pasożyta, co prowadzi do jego śmierci i eliminacji z organizmu zarażonego.

W kontekście COVID-19 Iwermektyna zyskała na popularności, gdy pojawiły się doniesienia na temat jej potencjalnego wpływu na przebieg choroby. Niektóre badania sugerowały, że może ona wykazywać pewne działanie przeciwwirusowe, jednak wyniki te były sprzeczne, a kwestia skuteczności Iwermektyny w leczeniu COVID-19 pozostawała przedmiotem kontrowersji.

Warto podkreślić, że Iwermektyna, mimo swoich właściwości antybiotycznych, nie jest zalecana ani stosowana jako lek pierwszego wyboru w leczeniu bakteryjnych zakażeń. Jej głównym zastosowaniem pozostaje zwalczanie pasożytów, a w przypadku COVID-19 konieczne są dalsze badania, aby jednoznacznie potwierdzić jej skuteczność.

Podsumowując, Iwermektyna jest antybiotykiem makrolidowym o udokumentowanej skuteczności w zwalczaniu pasożytów. Jednak, jej rola w leczeniu bakteryjnych zakażeń jest ograniczona, a zastosowanie w przypadku COVID-19 wymaga dalszych badań i potwierdzenia skuteczności przez międzynarodowe organy zdrowia.