Świerzb uszny u zwierząt domowych – przyczyny, objawy i leczenie

Świerzb uszny to powszechna choroba skóry występująca u wielu gatunków zwierząt domowych, takich jak króliki, koty czy psy. Wywoływana jest przez roztocza, które mogą powodować silne podrażnienia, ból i świąd. Jeśli Twój pupil zaczyna drapać się w okolice uszu i wykazuje inne nietypowe objawy, może to być sygnał infekcji. W tym artykule omówimy przyczyny, objawy i leczenie świerzbu usznego, aby lepiej zrozumieć tę dolegliwość i pomóc naszym czworonożnym przyjaciołom.

Przyczyny świerzbu usznego

Świerzb uszny u zwierząt wywoływany jest przez różne gatunki roztoczy. Poniżej przedstawiamy najczęstsze z nich w zależności od gatunku zwierzęcia:

• Psoroptes cuniculi (dla królików): To roztocze jest odpowiedzialne za świerzb uszny u królików. Infekcja może być przenoszona poprzez kontakt bezpośredni między królikami. Atakuje głównie małe rasy królików niezależnie od wieku. Umiejscawia się u podstawy ucha, po wewnętrznej stronie małżowiny, a także w przewodzie słuchowym. Z czasem przenosi się na skórę grzbietu, głowę, szyję i na łopatki. Zarażony królik wykazuje objawy świądu, takie jak uporczywe drapanie się, wygryzanie włosów z miejsc dostępnych dla zębów, a także falowanie skóry przy dotyku grzbietu. W skrajnych przypadkach zwierzę odmawia przyjmowania pokarmu i wody, tracąc szybko na wadze. W małżowinach usznych widoczne są strupy. Przy głębszej inwazji, kiedy zaatakowane jest ucho środkowe, widoczna jest w nim gruba warstwa strupów z surowiczym wysiękiem.

• Otodectes cynotis (dla kotów ): Ten roztocz jest powszechnie znany jako roztocz uszny i może infekować zarówno koty, jak i psy. u kotów jest on przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego  Infekcja jest często wynikiem kontaktu bezpośredniego. Chorobie towarzyszy silny świąd, który prowadzi do uporczywego drapania i urazów mechanicznych i zakażeń. Im szybciej rozpoczniemy kurację, tym mniej nasz zwierzak będzie cierpiał.

• Sarcoptes scabiei (dla psów): Sarcoptes powoduje świerzb sarkoptyczny u psów. To jest bardziej zaraźliwe i może być przenoszone na ludzi. Do zarażenia dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z zarażonymi psami lub lisami, ale może do niego dojść również poprzez kontakt z przedmiotami, z którymi zetknął się chory osobnik. Po zarażeniu samice S. scabiei drażą korytarze w naskórku żywiciela, gdzie składają jaja. Po wykluciu larwy świerzbowca wychodzą na powierzchnię skóry, gdzie linieją i przechodzą dwa stadia nimf. Cykl rozwojowy pasożyta trwa zwykle od 10 do 21 dni [19]. Pasożyt poza żywicielem może przeżyć krótko (do 10 dni zależnie od warunków).

Objawy świerzbu usznego

Objawy świerzbu usznego mogą różnić się w zależności od rodzaju roztoczy oraz gatunku zwierzęcia, jednak najczęstsze symptomy to:

• Świąd i podrażnienie uszu: Zwierzę drapie się, potrząsa głową, czasem ociera nią o meble.
• Ból i wrażliwość uszu: Dotykanie uszu może sprawiać zwierzęciu wyraźny dyskomfort.
• Nadmierna woskowina: W uszach pojawia się ciemna, grudkowata wydzielina.
• Zranienia i strupy: W wyniku drapania mogą powstać rany, a w ciężkich przypadkach owrzodzenia.
• Zmiany w zachowaniu: Zwierzęta stają się niespokojne, mogą unikać kontaktu z właścicielem lub tracić apetyt.

Diagnoza i leczenie

Jeśli podejrzewasz świerzb uszny u swojego pupila, niezwłocznie skontaktuj się z weterynarzem. Profesjonalna diagnoza obejmuje:

• Badanie kliniczne: Lekarz obejrzy uszy zwierzęcia i oceni widoczne zmiany.
• Analiza mikroskopowa: Próbki woskowiny są badane pod mikroskopem w celu identyfikacji roztoczy.

Leczenie świerzbu usznego:

• Leki przeciwpasożytnicze: Stosowane miejscowo (krople do uszu) lub systemowo (np. tabletki, iniekcje).
• Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne: Łagodzą objawy i przyspieszają proces gojenia.
• Czyszczenie uszu: Weterynarz może zalecić odpowiednie preparaty do usuwania woskowiny i utrzymania higieny.

Pamiętaj, że skuteczne leczenie wymaga przestrzegania zaleceń weterynarza oraz regularnej kontroli stanu uszu.

Zapobieganie świerzbowi usznemu

Chociaż świerzb uszny jest uciążliwy, można podjąć działania zapobiegawcze, które ochronią Twojego pupila:

• Regularne kontrole uszu: Sprawdzaj uszy swojego zwierzęcia, zwracając uwagę na wszelkie zmiany, takie jak zaczerwienienia czy nadmierną woskowinę.
• Unikanie kontaktu z zarażonymi zwierzętami: Jeśli masz podejrzenie, że inne zwierzę jest chore, ogranicz kontakt swojego pupila z potencjalnym źródłem infekcji.
• Utrzymanie czystości: Regularne czyszczenie legowisk, zabawek i innych przedmiotów, z którymi ma kontakt Twój zwierzak, pomoże zmniejszyć ryzyko zakażenia.
• Profilaktyka weterynaryjna: Regularne wizyty u weterynarza oraz stosowanie preparatów przeciwpasożytniczych mogą zapobiec rozwojowi choroby.

Świerzb uszny to częsta, ale możliwa do wyleczenia choroba u zwierząt domowych. Dzięki wczesnej diagnozie i odpowiedniemu leczeniu można szybko przywrócić zdrowie Twojemu pupilowi. Jeśli zauważysz u swojego zwierzaka niepokojące objawy, takie jak świąd, nadmierna woskowina czy zmiany w zachowaniu, nie zwlekaj i skonsultuj się z weterynarzem. Twoje zwierzę z pewnością Ci za to podziękuje – w postaci zdrowego i szczęśliwego życia.