Świerzb pod paznokciami? Zaskakujące fakty o ukrytym źródle zakażenia
Czy Twoje paznokcie mogą być siedliskiem świerzbowca? Nowe badania wskazują, że roztocza mogą ukrywać się pod płytką paznokcia, co utrudnia leczenie i prowadzi do nawrotów świerzbu. Dowiedz się, jak rozpoznać i skutecznie leczyć tę formę infekcji.
Czy Twoje paznokcie mogą być ukrytym siedliskiem świerzbowca?
Świerzb to choroba, która kojarzy się głównie ze skórą i bezpośrednim kontaktem z zakażoną osobą. Jest jedną z najczęstszych chorób pasożytniczych skóry, wywoływaną przez roztocza świerzbowca ludzkiego (Sarcoptes scabiei var. hominis). Dotyka setki milionów ludzi na całym świecie i przenosi się zarówno przez bezpośredni kontakt skórny, jak i pośrednio – poprzez zainfekowane przedmioty, takie jak pościel, ubrania czy ręczniki.
Objawy świerzbu – jak rozpoznać zakażenie?
Głównym objawem świerzbu jest intensywny świąd, nasilający się zwłaszcza w nocy. Jest to efekt wzmożonej aktywności roztoczy, które żerują pod powierzchnią skóry. Charakterystyczne zmiany skórne przybierają formę:
- grudek obrzękowych,
- pęcherzyków,
- nadżerek pokrytych strupami,
- linijnych przeczosów spowodowanych drapaniem.
Świerzb najczęściej pojawia się w miejscach o cienkiej skórze i mniejszej ilości gruczołów łojowych, takich jak fałdy skórne, okolice ano genitalne oraz boczne powierzchnie palców. U dzieci i osób starszych zmiany mogą obejmować inne rejony ciała, dlatego diagnoza wymaga dokładnego badania klinicznego.
Przyczyny świerzbu – jak dochodzi do zakażenia?
Do zakażenia świerzbowcem dochodzi najczęściej przez bezpośredni kontakt skóra do skóry. Możliwe jest również zakażenie pośrednie poprzez wspólne korzystanie z przedmiotów osobistych, takich jak ręczniki, ubrania czy pościel. Osoby przebywające w dużych skupiskach ludzi, np. w domach opieki, akademikach czy żłobkach, są bardziej narażone na zakażenie.
Nowe badania: Paznokcie jako ukryte źródło zakażenia świerzbem?
Nowe badania wskazują na możliwość przenoszenia świerzbowca poprzez płytkę paznokcia. Goldberg i współpracownicy przeprowadzili badanie kliniczne, w którym analizowali obecność pasożyta w zeskrobinach podpaznokciowych. W badaniu wzięło udział 78 pacjentów, a próbki pobrano z trzech palców obu rąk (wskazującego, środkowego i serdecznego).
Wyniki pokazały, że:
- u 31 z 78 pacjentów potwierdzono obecność świerzbowca, (LINK DO BADANIA)
- klasyczne metody diagnostyczne, takie jak dermoskopia i zeskrobiny skórne, wykazały wysoką skuteczność (96,7%),
- zeskrobiny spod paznokci miały niższą czułość diagnostyczną (16,1%), test podpaznokciowy wykrył pasożyta mimo negatywnych wyników pozostałych metod.
Leczenie świerzbu – skuteczne metody
Leczenie świerzbu polega na stosowaniu specjalnych preparatów przeciwpasożytniczych. Najczęściej stosowane są:
- permetryna (maść lub krem),
- iwermektyna (stosowana doustnie w ciężkich przypadkach),
- maści zawierające siarkę lub benzoesan benzylu
Oprócz farmakoterapii kluczowe jest dokładne pranie i dezynfekcja ubrań, pościeli oraz przedmiotów osobistych. Wskazane jest również leczenie wszystkich domowników, nawet jeśli nie wykazują oni objawów świerzbu.
Świerzb jest chorobą, którą można skutecznie leczyć, jednak nowe badania pokazują, że tradycyjne metody diagnostyczne mogą nie zawsze być wystarczające. Wskazują na potencjalne ukryte rezerwuary pasożytów – m.in. pod płytką paznokcia. Osoby, u których infekcja nawraca lub nie ustępuje pomimo leczenia, powinny uwzględnić dodatkową diagnostykę, w tym analizę zeskrobin spod paznokci. Wdrożenie odpowiedniego leczenia, prewencja i przestrzeganie zasad higieny pozwala na skuteczne leczeniu choroby i zapobieganie jego rozprzestrzenianiu się.