Świerzb – Cichy nosiciel? Jak zarażamy innych, nie wiedząc o chorobie?

Pierwsze objawy świerzbu czy następują zaraz po zarażeniu?

Świerzb – Cichy nosiciel? Jak zarażamy innych, nie wiedząc o chorobie?
Świerzb to choroba, która może wystąpić w zależności od miejsca pobytu, nieprawidłowej higieny czy kontaktu z osobą zarażoną. 
Warto wiedzieć, że można być nosicielem tego pasożyta i zarażać innych, nie mając o tym pojęcia. Jak to możliwe, że przez kilka tygodni nie dostrzegamy problemu, a mimo to narażamy się na jej wystąpienie? W tym artykule wyjaśniamy, jakie występują objawy zarażenia się świerzbowcem, kiedy zostaną zauważone pierwsze objawy oraz jak długo nieświadomie zarażą się inni, zanim zostaną zdiagnozowani. Dowiesz się, jak rozpoznać prawidłowo świerzb i co stosować aby skutecznie go zwalczyć.

Świerzb to choroba skóry, której sprawcą jest mikroskopijny pasożyty – Sarcoptes scabiei . Ten niewielki pasożyt świerzbowiec ludzki bytuje i żeruje w zewnętrznej warstwie ludzkiej skóry wywołując charakterystyczne objawy jak: intensywne swędzenie, pokrzywka, wysypka, zaczerwienienia i podrażnienia skóry.

Jak dochodzi do zarażenia świerzbowcem?
Zarażenie następuje poprzez bezpośredni kontakt fizyczny z osobą zarażoną. Świerzb nie jest w stanie skakać ani latać, dlatego wymaga kontaktu skóra ze skórą.

Przyczyny zarażenia się świerzbowcem:

Kontakty fizyczne: Przytulanie, trzymanie się za rękę, wspólne spanie, a także kontakty seksualne.
Wspólne używane przedmiotów osobistych : pościel, ręczniki, ubrania, czy meble tapicerowane. Świerzb może przeżyć poza organizmem człowieka przez około 2-3 dni.
Duże skupiska ludzi : Świerzb bardzo szybko rozmnaża się w miejscach, gdzie wiele osób znajduje się blisko siebie przez długi czas. Przykładami mogą być szkoły, przedszkola, internaty, domy opieki czy więzienie.

Czy można być nosicielem świerzbowca i nie wykazywać objawów?
Tak, świerzb ma stosunkowo długi okres inkubacji, wynoszący od 2 do 8 tygodni. To oznacza, że osoba zarażona może nie mieć żadnych widocznych objawów przez kilka tygodni, ale mimo to już zaraża innych. W tym okresie brak wyraźnych oznak, takich jak świąd, wysypka czy podrażnienia skóry, może utrudniać rozpoznanie zakażenia i przyczyniać się do jego rozprzestrzeniania.


Pierwsze objawy świerzbu:
Silny świąd, nasilający się nocą: To pierwszy i najbardziej uciążliwy objaw świerzbu. Roztocza są najbardziej aktywne nocą, gdy temperatura ciała jest podwyższona. Świąd dotyczy miejsc, gdzie pasożyty drążą swoje kanaliki, ( nadgarstki, przestrzeń między palcami, okolice pępka, pośladki, a także zgięcia wzdłuż kolan.
Zmiany skórne: Na skórze pojawiają się drobne grudki, pęcherzyki i zaczerwienienia, które mogą przypominać objawy alergiczne. W niektórych przypadkach mogą pojawić się charakterystyczne kanaliki świerzbowcowe – cienkie, faliste linie o długości kilku milimetrów.
Podrażnienia i zaczerwienienia: Drapanie skóry, szczególnie nocą, prowadzi do podrażnień, w skrajnych przypadkach mogą wystąpić infekcje bakteryjne. 

Osoby ze słabą odpornością czy ciężej przechodzą chorobę?

U osób z osłabionym układem odpornościowym (np. u starszych ludzi lub osób chorych) świerzb może przybrać postać cięższą – tzw. świerzb norweski, który charakteryzuje się grubymi, pokrywającymi ciało strupów, które zawierają tysiące pasożytów. 

Jak długo możemy zarażać innych?
Objawy choroby ujawniają się po 3-4 tygodniach od zarażenia, a pacjent może w tym czasie zakażać. Dlatego leczeniu powinny zostać poddane także osoby, z którymi chory miał w tym okresie styczność. Po zakończeniu leczenia istnieje ryzyko nawrotu infekcji, choć jest to stosunkowo rzadkie zjawisko. Swędzenie zazwyczaj ustępuje stopniowo, ale może to trwać kilka tygodni po zakończeniu leczenia. Ważne jest również monitorowanie skóry, aby upewnić się, że nie ma nawrotów objawów.

Co robić, aby złagodzić swędzenie i zapobiec jego nawrotowi?
Zachowanie czystości w domu: Zapewnienie czystości w domu jest kluczowe w zapobieganiu ponownemu zakażeniu i rozprzestrzenianiu się infekcji. Regularne sprzątanie, dezynfekcja przedmiotów codziennego użytku oraz wygotowanie ubrań, pościeli i ręczników są niezbędne.

Prać ubrania w odpowiedniej temperaturze: Ubrania należy prać w temperaturze minimum 60°C, a następnie wysuszyć i wyprasować gorącym żelazkiem. Alternatywnie można zastosować czyszczenie chemiczne lub zamrozić ubrania w workach.

Dezynfekcja przedmiotów: Niezbędne jest również dokładne zdezynfekowanie przedmiotów, które mogą być potencjalnymi źródłami ponownego zakażenia.
Zachowanie higieny osobistej: Codzienne zmienianie pościeli, ręczników, ubrań i butów oraz regularne odkurzanie, mycie podłóg i przecieranie kurzy są kluczowe dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji.
Stosowanie preparatów przeciw świerzbowi: Uzupełnieniem terapii leczenia świerzbu są zewnętrzne preparaty przeciw świerzbowi oraz produkty nawilżające skórę. Ich regularne stosowanie może pomóc złagodzić swędzenie i przyspieszyć proces gojenia się skóry.



Walka ze świerzbiącą skórą może być wyzwaniem, nawet po skutecznym leczeniu. Jednak zachowanie odpowiedniej higieny osobistej i domowej, stosowanie odpowiednich preparatów oraz dbałość o czystość mogą pomóc złagodzić swędzenie i zapobiec jego nawrotowi. Pamiętaj, że konsultacja z lekarzem dermatologiem oraz przestrzeganie zaleceń terapeutycznych są kluczowe dla skutecznego zwalczania świerzbu i przywrócenia komfortu skóry. Zadbaj o zdrowie swoje i innych. Skutecznie pozbądź się świerzbu i zastosuj odpowiednie metody leczenia. Więcej informacji sprawdzisz na naszej stronie sklep.cxscabies.com.

Comments

Log in or register to post comments